Σε έναν μικρό οικισμό κοντά στη λίμνη του Como, ένα διαμέρισμα 75 τ.μ. ανανεώνεται μέσα από μια προσέγγιση που παντρεύει το αυστηρό ύφος του μινιμαλισμού με τη διαχρονικότητα του vintage. Το σπίτι, απλωμένο σε δύο επίπεδα, μετατρέπεται σε σκηνικό όπου το ανεπεξέργαστο υλικό συναντά τη γοητεία του παρελθόντος, αποκαλύπτοντας ένα σύνολο γεμάτο χαρακτήρα. Η επιλογή αντικειμένων με ιστορία, αλλά και η δημιουργία νέων επίπλων από ανακυκλωμένα υλικά, φέρνουν στην επιφάνεια μια αισθητική ειλικρινή και αυθεντική.

Μία ιδιαίτερη τοποθεσία

Η κατοικία διαθέτει ένα ιδιαίτερο πλεονέκτημα. Βρίσκεται στην καρδιά του χωριού, μόλις εκατό μέτρα από τον καθεδρικό ναό, αλλά ταυτόχρονα αγγίζει τη φύση. Η πίσω πλευρά του κτιρίου ακουμπά σε κεκλιμένο κομμάτι γης που οδηγεί προς το βουνό και, λίγο πιο πέρα, ανοίγεται μόνο δάσος. Η διπλή αυτή ταυτότητα χαρίζει στο σπίτι μια ξεχωριστή αίσθηση ισορροπίας, καθώς συνδυάζει τον παλμό της πόλης με τη γαλήνη της υπαίθρου. Η ίδια η αρχιτεκτονική, παλιά αλλά ανακαινισμένη πρόσφατα, φέρει τα ίχνη του χρόνου, που λειτουργούν σαν φόντο στη σύγχρονη επανερμηνεία του χώρου.

Η ιδιαίτερη ταυτότητα της κουζίνας

Η κουζίνα ξεχωρίζει για τον τρόπο που ανασυνθέτει το καθημερινό σε κάτι μοναδικό. Οι προσόψεις των ντουλαπιών είναι φτιαγμένες από ξύλο παλιών σκαλωσιών, ένα υλικό ανθεκτικό στις εναλλαγές υγρασίας και θερμοκρασίας, που ταυτόχρονα μεταφέρει την αίσθηση της «δεύτερης ζωής». Ο πάγκος συνδυάζει αντοχή και ακατέργαστη ομορφιά, ενώ η λειτουργικότητα παραμένει στο επίκεντρο. Η αισθητική αυτή συνεχίζεται και στη σκάλα που οδηγεί στον όροφο, δημιουργώντας συνοχή ανάμεσα στα δύο επίπεδα. Με αυτό το τρόπο, η κουζίνα αποτελεί τη δημιουργική γωνιά που εκφράζει τον ίδιο τον χαρακτήρα της κατοικίας.

Έπιπλα που αφηγούνται ιστορίες

Κάθε αντικείμενο στον χώρο κρύβει μέσα του μια αφήγηση. Ένας παλιός πάγκος τσαγκάρη μετατράπηκε σε κομοδίνο, διατηρώντας τα ίχνη της χρήσης του σαν μνήμη του παρελθόντος. Ένα μακρύ τραπέζι χασάπη, σημαδεμένο από μαχαίρια, μεταμορφώθηκε σε γραφείο, ενώ παλιά ξύλινα πορτόφυλλα εντάχθηκαν ξανά στη ζωή του σπιτιού ως νέα στοιχεία του καθιστικού. Αυτές οι επεμβάσεις προσδίδουν βάθος και φανερώνουν πως το vintage πέρα από αισθητική είναι και τρόπος σκέψης που ενώνει μνήμες με σύγχρονες ανάγκες.

Η ατμόσφαιρα του καθιστικού

Στο ισόγειο βρίσκεται ο χώρος υποδοχής, όπου η αίσθηση οικειότητας κυριαρχεί. Το καθιστικό μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε δωμάτιο επισκεπτών, αποδεικνύοντας την ευελιξία της διαρρύθμισης. Εκεί συναντώνται στοιχεία καθημερινής λειτουργικότητας με δημιουργικές πινελιές, όπως παραβάν από χαρτόνι που χωρίζουν οπτικά τον χώρο ή καλλιτεχνικές συνθέσεις που προσθέτουν χαρακτήρα. Τα έπιπλα τοποθετούνται με τρόπο που αφήνει ελεύθερη την κίνηση, ώστε ακόμη και ένας μικρός χώρος να δείχνει ευρύχωρος και φιλόξενος.

Υπνοδωμάτιο με καλλιτεχνική αύρα

Ο επάνω όροφος φιλοξενεί ένα ευρύχωρο υπνοδωμάτιο που λειτουργεί και ως γραφείο. Οι τοίχοι σε βαθύτερους, γήινους τόνους δημιουργούν αίσθηση θαλπωρής και ιδιωτικότητας, ενώ η πλάκα - καθρέπτης που χρησιμοποιείται ως κεφαλάρι προσθέτει λάμψη και βάθος. Η τέχνη έχει έντονη παρουσία στην κατοικία. Ένα κεραμικό πάνελ της Fango Rosa και έργο της Tanja Isbarn κοσμούν τους τοίχους, φέρνοντας την καλλιτεχνική διάσταση στην καρδιά της καθημερινότητας. Δίπλα στο υπνοδωμάτιο, ένας μικρός αλλά λειτουργικός χώρος-ντουλάπα ολοκληρώνει το επίπεδο, αποδεικνύοντας ότι ακόμη και οι πιο περιορισμένες διαστάσεις μπορούν να προσφέρουν πρακτικότητα.

Αντικείμενα με άρωμα ταξιδιού

Η διακόσμηση δεν περιορίστηκε στα παλαιοπωλεία των γύρω πόλεων, αλλά επεκτάθηκε σε ανακαλύψεις από άλλες χώρες. Τα χαλιά που στρώθηκαν στους χώρους προέρχονται από αγορά του Μαρακές και ράφτηκαν στο χέρι από νεαρό τεχνίτη, αποκτώντας προσωπική διάσταση. Έτσι, το σπίτι γίνεται ένα μωσαϊκό εμπειριών, όπου κάθε κομμάτι κουβαλά τις δικές του αναφορές και μεταφέρει αέρα από διαφορετικές γωνιές του κόσμου.

Η δύναμη των χρωμάτων και των υλικών

Η επιλογή της χρωματικής παλέτας υπήρξε καθοριστική για τη διαμόρφωση της ατμόσφαιρας. Στο ισόγειο, όπου τα παράθυρα είναι μικρά, προτιμήθηκε ανοιχτό επίχρισμα που αντανακλά το φως και χαρίζει στον χώρο μια αίσθηση διαύγειας. Η επιφάνεια έχει ελαφρώς «καπνώδη» όψη, δίνοντας υλικότητα και χαρακτήρα. Στον επάνω όροφο, αντίθετα, επιλέχθηκαν πιο σκούρες αποχρώσεις που εντείνουν την αίσθηση ιδιωτικότητας. Το αποτέλεσμα είναι ένας διάλογος ανάμεσα σε φως και σκιά, ανάμεσα στη ζωντάνια της ημέρας και την ηρεμία της νύχτας.

Μνήμες του χρόνου

Δύο ξύλινες δοκοί που διατηρήθηκαν από την αρχική κατασκευή λειτουργούν σαν σημάδια μνήμης. Δεν αποκαταστάθηκαν ούτε καλύφθηκαν με βερνίκι, αλλά παρέμειναν όπως βρέθηκαν, με τις φυσικές τους ρωγμές και το αποτύπωμα των δεκαετιών. Αυτή η επιλογή τονίζει τον σεβασμό προς το παρελθόν του κτιρίου, το οποίο παραμένει ζωντανό μέσα από μικρές λεπτομέρειες.

Δύο επίπεδα, δύο διαθέσεις

Το διαμέρισμα λειτουργεί σαν δύο διαφορετικοί κόσμοι που συνυπάρχουν. Το ισόγειο αποπνέει φωτεινότητα και ζωντάνια, έτοιμο να φιλοξενήσει φίλους και στιγμές κοινής ζωής. Ο επάνω όροφος, πιο εσωστρεφής, δημιουργεί αίσθηση καταφυγίου, κατάλληλου για ξεκούραση και δημιουργική εργασία. Η αντίθεση αυτή εμπλουτίζει το σπίτι, προσφέροντας ποικιλία εμπειριών. Το vintage συναντά τη σύγχρονη απλότητα, η τέχνη συνομιλεί με τα ακατέργαστα υλικά και το αποτέλεσμα είναι ένας μοναδικός χώρος.