Καθώς η χρονιά προχωρά, η ανάγκη για αυθεντικότητα, βιωσιμότητα και προσωπική έκφραση αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη βαρύτητα στον χώρο της εσωτερικής διακόσμησης. Πέρα από τις εφήμερες τάσεις, ολοένα και περισσότεροι επαγγελματίες του χώρου στρέφονται σε πιο ουσιαστικές επιλογές. Δεν πρόκειται πια για το τι «ταιριάζει», αλλά για το τι αντέχει στον χρόνο, τι αφηγείται μία ιστορία και τι ταιριάζει πραγματικά στον τρόπο ζωής μας. 

Με γνώμονα αυτή τη φιλοσοφία, ακολουθούν πέντε διακοσμητικές πρακτικές που αφήνονται πίσω — και οι εναλλακτικές τους, που αξίζει να επενδύσουμε.

Fast-made έπιπλα

Ολοένα και περισσότεροι επαγγελματίες της διακόσμησης απομακρύνονται από τα λεγόμενα «fast furniture» — τις μαζικά παραγόμενες επιλογές που κατακλύζουν την αγορά αλλά στερούνται ποιότητας και αντοχής. Πρόκειται για κομμάτια που μπορεί να είναι άμεσα διαθέσιμα και ελκυστικά σε επίπεδο τιμής, όμως τις περισσότερες φορές στερούνται ταυτότητας και φθείρονται εύκολα.

Αντί για αυτά: Η στροφή γίνεται σε έπιπλα με χαρακτήρα και ιστορία. Κομμάτια χειροποίητα, vintage ή σχεδιασμένα από τεχνίτες, που ξεχωρίζουν για τη μοναδικότητά τους και μπορούν να σταθούν με αξιοπρέπεια για δεκαετίες. Η ποιότητα, η προέλευση και η διάρκεια ζωής τους τα καθιστούν πραγματικά πολύτιμα.

Η υπερβολή του bouclé

Το άλλοτε αγαπημένο υλικό που κυριάρχησε στα εσωτερικά των τελευταίων ετών — το bouclé ύφασμα σε αποχρώσεις του λευκού ή της κρέμας — φαίνεται πλέον να έχει φτάσει στα όριά του. Η υπερπληθώρα χρήσης του έχει οδηγήσει σε κορεσμό, με αποτέλεσμα το κάποτε «ζεστό και φιλόξενο» να μοιάζει σήμερα προβλέψιμο και τετριμμένο.

Αντί για αυτό: Τα υφάσματα που διατηρούν τη ζεστασιά στην υφή, αλλά ξεχωρίζουν για τη διακριτική τους πολυτέλεια, όπως το mohair ή οι πιο σκούρες και απαλές αποχρώσεις του γκρι και του μπρονζέ, επιστρέφουν δυναμικά. Η αίσθηση της υφής παραμένει, χωρίς να υποτάσσεται στο οπτικό déjà vu.

Ομοιομορφία στα έπιπλα

Η αγορά ενός ολόκληρου σετ επίπλων — σαλονιού, υπνοδωματίου ή τραπεζαρίας — κάποτε συμβόλιζε την ασφάλεια της αρμονίας. Σήμερα όμως θεωρείται ότι στερεί από τον χώρο τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα. Η απόλυτη ταύτιση υλικών, σχημάτων και αποχρώσεων δημιουργεί μια εικόνα "στημένη", που παραπέμπει σε βιτρίνα καταστήματος και όχι σε έναν χώρο ζωντανό και βιωμένο.

Αντί για αυτό: Οι πιο ενδιαφέρουσες διακοσμήσεις προκύπτουν από τη μίξη διαφορετικών εποχών, στυλ και υλικών. Η σύνθεση ενός καναπέ με μοντέρνες γραμμές δίπλα σε ένα χειροποίητο ξύλινο τραπεζάκι ή μια αντικέ πολυθρόνα προσφέρει αίσθηση αυθεντικότητας και βάθους. Οι χώροι που αφηγούνται ιστορίες είναι αυτοί που γεννιούνται από προσωπικές επιλογές, όχι από προσχεδιασμένα σετ.

Αντικείμενα χωρίς λειτουργικότητα

Η κυριαρχία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στον τρόπο που βλέπουμε και σχεδιάζουμε τους χώρους μας έχει δημιουργήσει ένα νέο είδος “διακοσμητικού φετιχισμού”: αντικείμενα που φαίνονται εντυπωσιακά στις φωτογραφίες αλλά στην πράξη είναι άβολα ή άχρηστα. Καρέκλες στις οποίες δεν μπορείς να καθίσεις, φωτιστικά που δεν φωτίζουν, επιφάνειες που δεν χρησιμοποιούνται.

Αντί για αυτό: Η αξία βρίσκεται πλέον σε επιλογές που εξυπηρετούν την καθημερινότητα χωρίς να θυσιάζουν το στυλ. Ένα σπίτι πρέπει να "δουλεύει" — να είναι λειτουργικό, άνετο και προσαρμοσμένο στις ανάγκες όσων ζουν σε αυτό. Η ομορφιά και η πρακτικότητα δεν είναι αντικρουόμενες έννοιες· μπορούν να συνυπάρχουν.

Θεματικά δωμάτια

Η υπερβολική προσκόλληση σε ένα διακοσμητικό θέμα συχνά οδηγεί σε χώρους που μοιάζουν με σκηνικά. Από τους παραθαλάσσιους χώρους που κυριαρχούνται από σχοινιά και κοχύλια, έως τα αστικά λοφτ με Edison λαμπτήρες και τούβλα σε κοινή θέα, η θεματική μονοτονία καταλήγει να στερεί τον χώρο από αυθεντικότητα.

Αντί για αυτό: Η σύγχρονη διακόσμηση προτείνει μια πιο "πολυφωνική" προσέγγιση. Αντί να αντιγράφουμε αυτούσιο ένα στυλ, το εμπνεόμαστε, το μεταφράζουμε μέσα από το προσωπικό μας γούστο και το ενσωματώνουμε με μέτρο. Οι καλύτεροι χώροι σήμερα είναι αυτοί που αφηγούνται τη ζωή όσων τους κατοικούν — όχι απλώς το mood ενός πίνακα στο Pinterest.

Η ουσία της διακόσμησης δεν βρίσκεται στην πιστή αναπαραγωγή ενός trend, αλλά στην καλλιέργεια ενός χώρου που έχει ψυχή. Ένα σπίτι που "μιλά" με υλικά, χρώματα, έπιπλα και αντικείμενα που έχουν νόημα και διάρκεια. Η νέα εποχή στον εσωτερικό σχεδιασμό μάς καλεί να απορρίψουμε την υπερβολή, να ξεφύγουμε από τις ευκολίες της μαζικής παραγωγής και να αναζητήσουμε τη μοναδικότητα, τη λειτουργικότητα και —πάνω απ’ όλα— τη διαχρονικότητα.

Main Image Credits: James O. Davies