Το Chelsea Powerhouse στο Λονδίνο είναι ένας από τους τελευταίους μεγάλους ιστορικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας της πόλης, καθώς ήταν αυτό που έδινε ζωή στο μετρό. Ως γνωστόν, όλα αυτά τα κτίρια και οι αποθήκες έχουν μετατραπεί σε κατοικήσιμα σπίτια. Κάτι τέτοιο συνέβη και στο Chelsea Powerhouse που ανανεώθηκε και ξαναπήρε ζωή υπό τις οδηγίες του studio Angel O’Donnell, γραφείου που έχει μεγάλη και πετυχημένη εμπειρία πάνω σε τέτοια project.
Ο Ed O’Donnell, συνιδρυτής της εταιρείας, ανέφερε πως το συγκεκριμένο βιομηχανικό κτίριο ήταν ένα από τα πιο όμορφα αυτού του τύπου που έχει δει η ομάδα του. Ο πελάτης ήθελε ο χώρος να χαρακτηρίζεται από χρησιμότητα και αισιοδοξία και να αποφευχθούν όλα τα κλισέ του βιομηχανικού στιλ» εσωτερικής διακόσμησης.
Έτσι το γραφείο έντυσε τον χώρο με μοντέρνες πινελιές, ζωντανά μοτίβα, χαρούμενα χρώματα και ζεστές υφές. Σύμφωνα με τον O’Donnell: «Κάθε χώρος έπρεπε να σχεδιαστεί εκ νέου με γνώμονα την ευεξία και τον ποιοτικό χρόνο ανάπαυσης, όσο και την αισθητική. Κάθε απόφαση εξισορροπούσε τη μορφή με τη λειτουργικότητα».


Στο αρχικό στάδιο του σχεδιασμού, η ομάδα του design συνάντησε την εξής αντίθεση: ο επάνω όροφος είναι ένας ανοιχτός ενιαίος χώρος, με ψηλή θολωτή οροφή κι ένα μεγάλο παράθυρο, σε αντίθεση με τον κάτω όροφο που διαθέτει μικρά παράθυρα και διάταξη τέτοιου τύπου που απαιτούσε ειδική διαχείριση ώστε να θυμίζει τη ζεστασιά που προσφέρει το υπόλοιπο σπίτι.
Ένα επιπλέον πρόβλημα ήταν τα παράθυρα του φεγγίτη: παρόλο που τη νύχτα δημιουργούσαν ένα θερμό περιβάλλον, τη μέρα το φως ήταν αρκετά περιορισμένο στον χώρο. Φυσικά, επρόκειτο για μια υποχώρηση που πρέπει να κάνει σχεδόν ο καθένας που επιλέγει να μείνει σε ιστορικά κτίρια της Βρετανικής πρωτεύουσας. Η Tatiana Pietrangeli, η αναπληρώτρια designer του Angel O’Donnell, είχε την ιδέα να προστεθούν μεγάλα παντζούρια που θα φωτίζονται με LED, στοιχείο που θα έδινε στον χώρο το εφέ της ροής του φυσικού φωτός. Ο O’Donnell πάνω σε αυτή την ιδέα σχολίασε πως «ήταν μια κομψή λύση που δημιουργεί την ψευδαίσθηση μεγάλων, φωτεινών παραθύρων για μια αναζωογονητική ατμόσφαιρα».

Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το σπίτι εστιάζουν σε ένα πιο παιχνιδιάρικο στιλ, πάντα με αισθητική. Από τη μία μεριά του σπιτιού κόκκινο δέρμα, πράσινο βελούδο, τούβλα, γυαλί και ροζ τοίχοι. Από την άλλη μεριά κίτρινο ξύλο και λάκα Kermi. Το σαλόνι εντυπωσιάζει με τούβλα και με μία ταπετσαρία σε κέδρινο χρώμα, ενώ χαρακτηρίζεται από υφές με άνεση. Όλα αυτά τα στοιχεία σε συνδυασμό κλείνουν... το μάτι στη βιομηχανική ιστορία που χαρακτηρίζει το κτίριο.
Στοιχεία των Βέλγων σχεδιαστών Muller Van Severen συμπληρώνουν την τραπεζαρία και τις δερμάτινες καρέκλες της. Τα κυκλικά καλώδια τραβούν το βλέμμα, ενώ ένα κινητικό γλυπτό της Catherine Hicks αποδίδει φόρο τιμής στην ιστορία του Chelsea Powerhouse.

Η ταπετσαρία του master bedroom με ανάγλυφη αψίδα Élitis και τα χάλκινα φωτιστικά, τα κομοδίνα από καρυδιά και το custom κεφαλάρι Angel O’Donnell προσθέτουν βάθος στο δωμάτιο.

Τα υπνοδωμάτια των επισκεπτών χαρακτηρίζονται επίσης από έντονα, γεωμετρικά σχέδια υφασμάτων και φωτιστικά σε σχήμα marshmallows. Έπειτα, υπάρχει η αίθουσα μουσικής και το γραφείο γιόγκα με τη χρήση καθρεφτών και πολυχρηστικών επίπλων. «Είναι ένας υπέροχος συνδυασμός για μια ζωντανή, διασκεδαστική οικογένεια», αναφέρει ο O’Donnell, ενώ για το χειροποίητο χαλί του σαλονιού προσθέτει: «Ταιριάζει τέλεια με τον καναπέ, τις πολυθρόνες “Pierre Frey” σε στιλ patchwork και την κατά παραγγελία ραφιέρα από σκούρα καρυδιά και το λαμπερό London Plane».



Το δωμάτιο-«διαμάντι» για το γραφείο είναι ο πρώην προθάλαμος, καθώς πρόκειται για έναν χώρο χωρίς παράθυρα, που μετατράπηκε σε μια άνετη ζώνη όπου οι απαλοί ροζ τοίχοι και τα πολυτελή έπιπλα δημιουργούν ατμόσφαιρα. Η τοιχογραφία οροφής είναι custom made και ο ίδιος ο O’Donnell τη χαρακτηρίζει ως την «απόλυτη χαρά».
Με πληροφορίες από ELLE Decoration
Main Photo: Taran Wilkhu
