H χαμένη πατρίδα, την οποία έχει ζήσει μέσα από διηγήσεις, του προκαλεί μια απερίγραπτη νοσταλγία, την οποία μπορεί να εκφράσει μόνο μέσω της Τέχνης. Η ιστορία της οικογένειάς του ξεκίνησε από τη Μικρά Ασία και βίαια συνεχίστηκε στην Ελλάδα, με την έγνοια ωστόσο να έχει μείνει για πάντα πίσω σε ό,τι εγκαταλείφθηκε. Αυτή μετουσίωσε αργότερα σε κάτι πιο καλλιτεχνικό, αποκαλύπτοντας τον πλούτο των συναισθημάτων του με έναν τρόπο απρόσμενο, που τελικά τον ανέδειξε στον κόσμο της Τέχνης. Επιλέγοντας τη χαρακτική πάνω σε plexiglass ως χαρακτηριστικό της εικαστικής του γλώσσας, άρχισε να δημιουργεί μοναδικά έργα όπου το αρχαίο συναντά το σύγχρονο, η ανάμνηση επηρεάζει το μέλλον και ο μύθος γίνεται χάρτης. Χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως τον «τελευταίο Μινωίτη», επιζητώντας την αποστασιοποίησή του από τα καλλιτεχνικά προβλεπόμενα. Όπως λέει ο ίδιος, επιθυμεί να είναι «ο ιερογράφος ενός κόσμου που έρχεται».

Πότε καταλάβατε ότι η Τέχνη θα είναι ο προορισμός σας;

Δεν την επέλεξα εγώ. Με βρήκε. Σαν ένα αρχαίο χειρόγραφο που ενεργοποιείται μόλις το κοιτάξεις. Από παιδί είχα την αίσθηση ότι έπρεπε να καταγράψω κάτι που ήδη υπήρχε. Η μνήμη δεν είναι παρελθόν. Είναι υλικό. Κι εγώ την αγγίζω με πινέλα και χάρακες.

Ποια είναι η καταγωγή σας και τι ρόλο παίζει στην καλλιτεχνική σας ταυτότητα;

Είμαι απόγονος του Λούκα, αγρότη με ελαιώνες και ελαιοτριβείο από την παραλιακή Μαντάλια της Μικράς Ασίας, της σημερινής Bozbük, κοντά στην Έφεσο, φανταστείτε, που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα πάντα στη φωτιά της Μικρασιατικής Καταστροφής. Αυτό δεν το αναφέρω ως βιογραφικό στοιχείο, αλλά ως τραύμα. Και το τραύμα ή σε καταπίνει ή σε μεταμορφώνει σε αφηγητή. Εγώ επέλεξα να χαράξω το χαμένο μου σπίτι πάνω σε plexiglass και κοντραπλακέ. Να το επαναφέρω.

Τα έργα σας συχνά συνδυάζουν την αρχαϊκή συμβολολογία με pop art πορτρέτα. Τι σημαίνει αυτή η σύνθεση;

Είναι η συνάντηση της αιωνιότητας με το εφήμερο. Ο μινωικός λαβύρινθος συναντά τη Monroe. Ο Andy Warhol συνομιλεί με ιερογλυφικά. Θέλω να πω στον θεατή: «Κοίτα πόσο κοντά είναι η μυθολογία και το lifestyle, το ιερό και το καταναλώσιμο». Και μέσα από τη σύγκρουση αυτή, να αναδυθεί μια νέα όραση - κάτι που να αντέχει στον χρόνο.

Χαράζετε έργα με laser σε plexiglass. Δεν είναι αντιφατικό να χρησιμοποιείτε τεχνολογία πάνω σε κάτι «αρχαίο»;

Δεν είναι αντίφαση. Είναι ιεροτελεστία. Το laser μου είναι σαν τη λεπίδα του ιερέα. Δεν «κόβει», τελετουργεί. Με το laser χαράσσω χρόνο, όχι μόνο υλικό. Αντί να γράφω με πινέλο, γράφω με φως. Όπως έκαναν οι πρώτοι άνθρωποι στις σπηλιές, μόνο που εγώ το κάνω με ψηφιακή ακρίβεια.

Μιλήστε μας για τις σειρές “Melting Penguin”, “Melting Polar Bear” και “Starving Cow”. Είναι έργα ακτιβισμού;

Όχι. Είναι προφητεία. Όχι φωνή διαμαρτυρίας, αλλά σιωπηλή κραυγή. Ο άνθρωπος «τρώει» τον πλανήτη σαν θεός πεινασμένος. Και ο πλανήτης λιώνει, όπως τα είδωλά μας. Τα έργα αυτά είναι σαν εκκλησιαστικά κείμενα μιας θρησκείας που ίσως έρθει: αυτής της περιβαλλοντικής συνείδησης.

Πώς βλέπετε τον εαυτό σας μέσα στην παγκόσμια καλλιτεχνική σκηνή;

Δεν θέλω να είμαι «μέρος» της σκηνής, αλλά κρίκος χαμένος, κάτι που ενώνει το χθες με το αύριο. Είμαι ο τελευταίος Μινωίτης. Ο ιερογράφος ενός κόσμου που έρχεται.

Τι ρόλο παίζει ο μύθος στη ζωή και την Τέχνη σας;

Ο μύθος είναι ο αόρατος χάρτης. Ο θεατής μπορεί να δει ένα πρόσωπο, ένα χρώμα, μια σπείρα. Αλλά κάτω απ’ αυτό υπάρχει η προφορική μνήμη, η προσευχή, ο θρήνος, η εξορία, η πίστη. Ο μύθος δε συνδέεται με το παραμύθι, αλλά αποτελεί τη μόνη γλώσσα που μπορεί να χωρέσει το άρρητο.

Πρόσφατα δωρίσατε τέσσερις pop art πίνακες-πορτρέτα στη Miuccia Prada. Ποιο ήταν το μήνυμα αυτής της πράξης;

Ήθελα να ενώσω δύο κόσμους: την ιερότητα του προσώπου με τη μόδα, την pop με την προσευχή. Οι πίνακες ήταν μια μορφή φόρου τιμής, όχι εμπορικής πρότασης. Η Miuccia είναι φύλακας μιας πολιτιστικής γενεαλογίας, όπως κι εγώ. Κι αν τα έργα μου ταξιδέψουν μέσα από τις συλλογές της, θα φέρουν κάτι από το Αιγαίο, τον Μινώταυρο και τον χαμένο ελαιώνα του Λούκα.

Aν έπρεπε να περιγράψετε την Τέχνη σας με μία λέξη;

Ανάμνηση.

Και τον εαυτό σας;

Χάραξη.

Κεντρική Φωτογραφία

Αριστερά: Manos Ioannidis

Δεξιά: Minoan Hieroglyph

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2025