Με ποιες λέξεις θα περιγράφατε εσείς τα πιο δυνατά συναισθήματα; Την αγάπη, τον έρωτα, το καλοκαίρι... Ο Παύλος Αντιμάντο, πάντως, φαίνεται πως έχει βρει τα quotes που ταιριάζουν ιδανικά για να τα περιγράψουν, με τρόπο που «μιλούν» στην ψυχή μας. Δημιούργησε τα Instagram account @serifosland, που έχει καταφέρει σε ένα από τα πιο δυνατά profiles στην πασίγνωστη πλατφόρμα, μετρώντας τόσες πολλές κοινοποιήσεις και περισσότερους από 68 χιλιάδες followers. Τι σημαίνει, όμως, για τον Παύλο, η Σέριφος και ποια είναι τα ερεθίσματά του ώστε να σκέφτεται και να γράφει αυτά τα τόσο όμορφα λόγια που αποδεικνύουν πως ο ρομαντισμός ακόμη δεν έχει χαθεί;
Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα...
Σέριφος λαντ λοιπόν... Πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία και από που άντλησες έμπνευση;
H ιστορία ξεκινά στην εποχή του Covid-19 όπου μου έλειπε πολύ το νησί μου. Ήθελα να πάω αλλά με τόσες απαγορεύσεις ήταν αδύνατο για ένα μεγάλο διάστημα. Με βρήκε η καραντίνα στην Αθήνα κι έτσι άρχισα να παρατηρώ και να προβληματίζομαι ιδιαίτερα με το σκοτάδι που είχε αρχίσει να πέφτει σαν ένα μεγάλο πέπλο πάνω μας. Έπρεπε να δράσω. Έφερα την θεραπευτική -για μένα- Ενέργεια στο νου και στην καρδιά μου κι έτσι σκέφτηκα μια ετεροτοπία, δηλαδή ένα καταφύγιο για όλους εμάς. Ένας άλλος χώρος, αρχικά ψηφιακός μέσα από το αφήγημα της Ενέργειας του Νησιού. Με λίγα λόγια, το Νησί έχει να σου πει όλα αυτά που ξέρεις ότι έχεις ακούσει και διαβάσει αλλά με ευγένεια, μεράκι και αγάπη. Εν τέλει, είμαστε σίγουροι ότι έχουμε προσπαθήσει άλλη μια φορά; Η έμπνευση για μένα είναι οι άνθρωποι και η σχέση τους με το σύμπαν.
Στην πραγματικότητα είσαι ο Παύλος. Πες μας δυο λόγια για σένα για να σε γνωρίσουμε καλύτερα...
Παύλος-Νικόλαος, για να είμαι ειλικρινής (γέλια)! Τα ονόματα ωστόσο έχουν μεγάλη σημασία. Ίσως να κάνουμε μια δεύτερη συζήτηση πάνω σε αυτό. Γεννήθηκα στην Αθήνα, είμαι το έκτο παιδί από τα εφτά της οικογένειάς μου και μεγάλωσα στο Λουξεμβούργο, όπου πήγα και σχολείο. Από πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να είμαι ανάμεσα σε πολλές κουλτούρες, πολλούς ανθρώπους και να θέλω συνεχώς να κάνω τον κόσμο να γελάει, να συγκινείται και να βγάζει τον αληθινό του εαυτό. Πέρασα στη Νομική Αθηνών την οποία και άφησα στο 4ο έτος με σιγουριά και υπευθυνότητα καθώς είχα «δει» πού ανήκω. Ασχολήθηκα με πολλές τέχνες (φωτογραφία, βίντεο, πολεμικές τέχνες, ακροβατικά, υποκριτική, γραφή) και έτσι έχω κάποιες βασικές γνώσεις για τα οποία είμαι χαρούμενος. Κάθε καλοκαίρι μας έβρισκε στο Νησί μου κι έτσι οι αναμνήσεις γίνανε ένα πολύ μεγάλο μέρος του εαυτού μου. Η έμπνευση για μένα έρχεται πάντα τους καλοκαιρινούς μήνες. Η σκληρή δουλειά ακολουθεί τον χειμώνα. Έτσι, πλέον αυτό που θέλω να κάνω είναι να γράφω και να λέω ιστορίες μέσα από τη γραφή και τις παραστατικές τέχνες (θέατρο, performance).
Το profile σου στο Instagram έχει τεράστια απήχηση, η οποία αυξάνεται συνεχώς. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτή η επιτυχία; Ποιο είναι το feedback που λαμβάνεις από τους followers;
Η αλήθεια είναι πως οι αριθμοί έχουν κάτι μαγικό σε αυτή την περίπτωση. Εμένα με ενδιαφέρει πόσοι άνθρωποι πραγματικά «λαμβάνουν» βοήθεια ή βρίσκουν καταφύγιο στα λόγια μου. Θυμάμαι την πρώτη φορά που είχα κάνει τις Συναντήσεις -δια ζώσης συνάντηση της κοινότητας Σέριφος Λάντ- είχαν έρθει 2-3 άτομα. Δεν απογοητεύτηκα γιατί ήξερα εξαρχής ότι ο δρόμος που έχω διαλέξει είναι δύσκολος και μακρύς. Δε θα το έβλεπα ως επιτυχία αλλά ως παράδειγμα: Να μην το βάζουμε κάτω εύκολα και να μην τα παρατάμε εάν κάτι δεν λειτουργεί έτσι όπως το είχαμε φανταστεί. Μακάρι, ειλικρινά, να μεγαλώνει συνεχώς ο αριθμός των ακόλουθων γιατί έχουμε ανάγκη από αληθινή σύνδεση, όχι μόνο στον ψηφιακό κόσμο. Λαμβάνω συγκινητικά μηνύματα από τον κόσμο και τους είμαι ευγνώμων. Κάποιοι άνθρωποι είναι αξιοθαύμαστοι και νιώθω τόσο μικρός μπροστά τους αλλά με εμπνέει και με γεμίζει με αισιοδοξία.
Σε ποιο σημείο θεωρείς ότι ταυτίζεται το κοινό μαζί σου;
Ωραία ερώτηση, αλλά δύσκολη! Θα έλεγα στο ότι λέω αυτά που όλοι έχουμε σκεφτεί ή έχουμε προσέξει ότι ισχύουν αλλά φοβόμαστε να τα πούμε δυνατά. Εκεί ακριβώς είναι που μου εκμυστηρεύεται ο κόσμος προβληματισμούς, σκέψεις, ιδέες και χαρές.
Τα quotes που δημοσιεύεις, μοιάζουν σαν να είναι πραγματικά οι σκέψεις ολονών μας. Από πού πηγάζουν;
Να, αυτό είπα και προηγουμένως! Θεωρώ ότι πηγάζουν από το γεγονός πως έχω ανάγκη κι εγώ να συνδέομαι με την κοινωνία, με τις ιδέες, τα όνειρα, τα οράματα, τα θαύματα και τις ψυχές των ανθρώπων. Θα αντλήσω έμπνευση από ένα μικροσκοπικό μυρμήγκι μέχρι τον πύρινο, Αυγουστιάτικο Ήλιο και την ασιμοκαπνισμένη Σελήνη σε μέρα με πανσέληνο. Η Ενέργεια που υπάρχει εκεί έξω είναι τόσο δυνατή αρκεί να παρατηρείς και να πιστεύεις ότι είσαι ένα με το σύμπαν.
Ποια είναι η σχέση σου με τη Σέριφο;
Είναι πολυσύνθετη. Αφενός είναι ο τόπος καταγωγής μου και, ύστερα, είναι το καρμικό μου σπίτι και καταφύγιο. Είμαι εδώ συνεχώς από βρεφική ηλικία και κάτι πάντα με τράβαγε και με ηρεμούσε. Σαν ένα αόρατο και αέναο χάδι.
Πλέον, το Σέριφος λαντ είναι κάτι παραπάνω από ένας λογαριασμό στο Instagram. Οργανώνεις συναντήσεις και party, τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Αθήνα, ενώ υπάρχουν και κάποιες δημιουργίες, όπως τσάντες και t-shirts. Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια αλλά και ποια η κορυφή για εσένα;
Ακριβώς! Αυτό που θέλω κι έχω ανάγκη είναι η ανάπτυξη μιας κοινότητας όπου όλοι θα νιώθουν αληθινά και αυθεντικά τον εσωτερικό τους κόσμο και θα τον υμνούν, χωρίς τύψεις και ενοχές. Τα υλικά πράγματα που δημιουργώ είναι απλώς μια προσπάθεια να ενώσω όλους εμάς, γιατί οι λέξεις και η ύλη έχουν μεγάλο ρόλο στην καθημερινότητα μας. Θέλω σύντομα να κάνω περισσότερα events για να είμαι κι εγώ εκεί με τον κόσμο και να συνδεθούμε σε πολλαπλά επίπεδα. Ετοιμάζω Workshops και μια ομιλία και μετά, ό,τι θελήσει ο Θεός.
Αν έπρεπε να ξεχωρίσεις ένα quote απ' όλα όσα έχεις δημιουργήσει, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Θα ήταν το «όλα ανθίζουν - αν τα προσέχεις». Αυτό γιατί περιλαμβάνει έναν υπέρτατο Συμπαντικό Νόμο: Την Αγάπη. Είναι πάνω από κάθε επικό στίχο και χρωματισμένο ποίημα και πάντα θα με γεμίζει με δύναμη. Από μένα, για μένα!
Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας μία ιστορία που κρύβεται πίσω από κάτι που έχεις γράψει;
Όταν είχα καταλάβει ότι όλα γύρω μας είναι ενέργεια και πως όλα τελικά συνδέονται, τύπωσα ένα λευκό μπλουζάκι με το «λέγεται ενέργεια» που είχα γράψει και είχαν αγαπήσει πολλοί και πολλές. Ήταν αυτό ακριβώς: Αν δεν το πιστέψεις και το νιώσεις με πίστη, πώς θα πάρει την υλική ή μη μορφή που επιθυμείς να δεις; Βίωσα ένα προσωπικό θαύμα και αυτό μου ξεκλείδωσε την ψυχή.
Παρατηρούμε όλο και πιο συχνά, λογαριασμοί σαν τον δικό σου -συναισθηματικοί που αντιπροσωπεύουν ακόμα και τις πιο βαθιές σκέψεις όλων ή όλα όσα δεν τολμάμε να πούμε– να γνωρίζουν σημαντική απήχηση. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται; Είναι μια τάση της εποχής ή η ανάγκη για επικοινωνία και εξωτερίκευση;
Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Οι άνθρωποι είμαστε όντα που μιμούμαστε τους διπλανούς μας και αυτό δεν το λέω με αρνητικό πρόσημο. Είναι μια επιστημονική γνώμη. Έτσι βλέπουμε σήμερα την ανάγκη, πράγματι για έκφραση και αγάπη αλλά βλέπουμε και έναν ψυχαναγκασμό να είναι όλα με ένα μοτίβο. Αυτό που με θλίβει είναι η λογοκλοπή, η αντιγραφή και η λογοκρισία σήμερα στον ψηφιακό κόσμο. Είμαι πεπεισμένος παρόλα αυτά πως ρομαντισμός ζει ακόμη, αλλά θέλει φροντίδα και μεράκι.
Αν το ελληνικό καλοκαίρι ήταν συναίσθημα, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Μια ερώτηση που θα μου επέτρεπε, υπό άλλες συνθήκες, να απαντήσω εις βάθος και με λεπτομέρεια. Ωστόσο... Θα ήταν ένας νοσταλγικός έρωτας γιατί χαράζεται εντός μας και μας προκαλεί μια χαρμολύπη. Οι εικόνες, το φως, οι χαρές, οι ηδονές, η ανεμελιά, η σκληρή δουλειά, τα τζιτζίκια, η αλμύρα και το χώμα στις φτέρνες που σου λέει: «μείνε λίγο ακόμη. Θα σου λείψω.» Οι νύχτες επίσης γίνονται μέρες και κάπου εκεί ερωτεύεσαι με όλο σου το είναι.
Ο καλύτερος ελληνικός καλοκαιρινός προορισμός...
Αυτός που σε κάνει να νιώθεις σαν ένα μικρό παιδί που βλέπει την ζωή σαν καρπούζι: Την αρπάζει και την καταβροχθίζει με όρεξη! Το σπίτι και το καλοκαίρι είναι πάντα εντός μας.
Αν σου ζητούσαμε να μας γράψεις μία σκέψη τώρα που τελείωσες τη συνέντευξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ανυπομονώ για τα πράγματα που έρχονται και για τις καλύτερες μέρες της κοινωνίας μας. Έχουμε να κάνουμε δουλειά όλοι και όλες, αλλά… θα έρθουν. Μην εγκαταλείπετε. Συνεχίστε!
